9 januari 2020

Hallo volgers. 

Gisteren zijn wij op tijd uit Bagan vertrokken. Het hotel personeel heeft hartelijk afscheid genomen. Veel van hun gasten zijn Chinezen en daar houden ze niet zo van. De route bracht ons naar naar Kyaukpadang. Omdat deze dag de afstand niet zo lang was en die van vandaag juist, wel hebben wij besloten een stukje door te rijden. Een verkeerde keuze. De mevrouw had wel internet en Wi-Fi maar weigerde die ons ter beschikking te stellen. Zelfs onze charmes werkten niet.  Dus een dag geen berichtje.

Gisteren was het een gemakkelijke tocht. Wij hadden veel tijd om naar dingen te kijken en van het landschap te genieten. De temperatuur wordt steeds aangenamer. Onderweg hebben wij nog een bedrijfje bezocht waar ze suikerriet verwerkten. Een gedeelte van het sap werd nog vergist en later gedistilleerd tot sterke drank. Dat ging heel eenvoudig met schalen. Wij een klein slokje geproefd, maar kwamen tot de conclusie dat het veel te scherp was. Ook wisten wij niet of er de giftige methylalcohol in zat. Verder was er overal van allerhande bedrijvigheid. Leuk om mensen in hun dagelijkse bezigheden te zien.

Na een Aziatisch ontbijt vanmorgen fietsen we door naar Meiktila. Een wat langere rit met nogal wat klimwerk. Niet heel hoog en steil maar wel continue door. Zeer vermoeiend. Op verschillende plaatsen waren er voorbereidingen voor reparaties aan de wegen. Er wordt met kleine vrachtwagentjes grote brokken steen aangevoerd. Deze worden met hamers klein gemaakt door vrouwen. Vervolgens wordt al het materiaal ook met de hand gezeefd in verschillende fracties. Wat moet een weg aanleggen gaan kosten? In de ochtend kwamen wij nog door een dorpje dat ook wel "chicken village" genoemd wordt.  Er zíjn vele stalletjes  van waaruit gebraden kippen verkocht worden. Zoals jullie weten kopen wij graag gebraden kip aan een kraam, maar deze waren koud en in olie gefrituurd. Dus hebben wij niets gekocht.  Onze lunch hebben wij genoten bij een stalletje langs de weg. Toen wij ons daar meldden voor de lunch brak er paniek uit. Wie moest die aliens bedienen. De dochter des huizes werd aangewezen. Sprak ook geen Engels maar wij hebben gegeten. In Meiktila hadden wij het geluk dat de scholen net uitgingen. Wat een drukte van mensen auto's brommers enz, maar prachtig om te zien.