2 januari 2017 van My Tho naar Vinh Long

3 januari 2017 - Thành phố Vĩnh Long, Vietnam

Dit is een mooie reisdag geweest. Zoals het boekje al aangaf, een tocht door de achtertuinen van de bewoners. Wij zijn over allerlei
kleine weggetjes gefietst. Wij zijn 4x met een pont (je) overgestoken. Telkens weer een feest om te zien hoe de brommers proberen als eerste aan boord te zijn en er ook weer af te komen, maar dat gaat niet zo gemakkelijk want de tegenliggers staan al weer te dringen. Wij gaan er maar gewoon tussendoor en dat lukt iedere keer weer. Het was overigens net een beetje alsof wij door Giethoorn fietsten. Allemaal slootjes , kanaaltjes en bruggetjes. Alleen rijden er meer brommers. . Verder is het gewoon genieten. Heel veel bijzondere dingen zijn er niet te zien, maar je ziet de Vietamees in zijn alledaagse leven. Wij kunnen nauwelijks communiceren met de mensen omdat bijna niemand Engels spreekt. En als ze het kunnen zijn dat meestal maar een paar woorden. Straks gaan wij kijken of wij iets te eten kunnen scoren. Dat geeft hetzelfde probleem, menu's zijn alleen in het Vietamees. Wij zijn benieuwd wat het wordt.

warme groetjes
Corrie en maren

Foto’s

1 Reactie

  1. Gerrit en Joke Noordhuis:
    3 januari 2017
    Hallo Corrie en Marien,
    Leuk om jullie zo te kunnen volgen. Ik ben meteen op zoek gegaan naar een kaart van de Mekong Delta.
    Hoe is het weer bij jullie, erg warm zeker en droog?
    Of is het vochtig warm?
    Jullie komen of zijn nu al in het gebied waar veel landbouw is.
    Dan bezoeken jullie vast nog wel een plantage waar veel, voor ons(en jullie) onbekende groenten en fruit worden verbouwd.
    De taal wat een probleem....ook al praten zij Engels, zij hebben keelklanken daardoor besef je bijna niet dat er Engels gesproken wordt. Ach met lichaamstaal en met handen en voeten kom je er ook wel. De Vietnamees is heel vriendelijk en behulpzaam.Hebben ze geen plaatjes van hun menu? Dan moet je maar mee naar de keuken gaan en kijken wat ze in de pannen hebben. Hebben wij ook gedaan.
    Heerlijk dat onbekende, meestal komt het wel goed. Jullie hebben toch wel een nood rantsoen voor als het helemaal niet lukken wil. Wat vinden jullie van die lage tafels en kleine stoeltjes. Kindermeubilair in de restaurants. Het valt niet mee om zo te moeten eten.Gerrit had een plastic vork meegenomen,die brak hij de eerste avond al op een wortel.
    Beetgaar is in Vietnam nog bijn rauw.
    Tot de volgende mail, groeten Gerrit en Joke