14 januari 2018

Omdat wij wat ruim in de tijd zitten hebben we besloten een dag langer in Uttaradit te blijven. Mede omdat het hotel daar een zwembad had met ligstoelen. Wij waren trouwens de enigen die daar gebruik van maakten.
Vanmorgen werden wij na het ontbijt direct weer opgevrolijkt. In hotel verbleef een bruidspaar en de gasten trokken in een rij het hotel in onder begeleiding van trommelmuziek. Een goed begin van de dag. Wij zijn vandaag onderweg gegaan naar Si Satchanalai. Op onze route reed duidelijk meer verkeer dan andere dagen. Vooral veel vrachtwagens met suikerriet. Het lijkt wel de suikerbieten(rieten)campagne. De omgeving is nog steeds oogverblindend mooi. Vooral de gebieden met rijst blijven vanwege de groene kleur onze aandacht trekken. De wegen zijn bijna overal twee baans en in het algemeen in vrij redelijk staat. Wat ons wel verbaasd, is dat er zomaar stukken vier baans weg tussen zitten terwijl er niet veel verkeer is. Politie posten zijn er trouwens nog steeds, maar minder prominent aanwezig
Vanmiddag zijn wij aangekomen in Si Satchanalai - Chaliang. Dit is nu een klein plaatsje, maar vroeger, in de 14e eeuw, moet het een enorme plaats geweest zijn. Men denkt dat het in de 12e eeuw gesticht is. Overal in de omgeving zijn resten te vinden, poorten, tempels, muren stoepa's. Vaak verkeren ze in erbarmelijke staat. Gelukkig begint men te beseffen wat zich hier bevindt. Alleen gebeurt er in feite nog niets aan onderhoud. Behalve dat er misschien niets meer gesloopt wordt. Maar het gebied is zo groot en overal zijn er resten Het geheel valt onder de Unesco. Wij hebben vanmiddag een gedeelte bezocht. Corrie heeft foto's geplaatst.